XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
(...): Ni eta errealitatea, 1. pertsonak bizi behar dauan errealitatearen arteko borroka.
3
Olerkaria, lehenengo pertsona, errealitate horren aurka.
Egitura hau jarraieran dagozan olerki bitan azaldu jat: XII. eta XIII. olerkietan, Paris-Beuret
eta Zergaitik
.
5. ahapaldian eskema metrikoa ere aldatu egiten da, nehurtitz bat gitxiago daukagu.
Ahapaldi hontan 1. pertsonak bizi dan errealitatetik alde egiteko nehurtitzak idazten dauzela azaltzen jaku.
6. ahapaldian, lehenengo lau ahapaldietan erabilitako egitura metriko bardina daukan ahapaldian ostera ere
Gero olerkiaren itaun egituraz apurtzen dauen parentesisa.
Parentesis hau errealitate garratzak eragiten dauen isildu ezinezko estanda emozionala da; etsipenak olerkiaren egitura apurtzera bultzatzen dau olerkaria.
4. ahapaldiaren azkeneko nehurtitza:Ai!, ez naiz ordongo
5. ahap. .
6. ahap. .
4- Egitura baten errepikamena eta egiaren agertze progresiboa olerkietan daukagu.
olerkian ahapaldi barneko egitura errepikatu egiten da hiru ahapaldiotan: Estribilloa, Jeiki, jeiki uskaldunak
, ahapaldi bakoitzaren hasieran errepikatzen da.